Auteur: Yvonne Bleyerveld
De graveur, prentontwerper en uitgever Johannes Wierix was de zoon van de Antwerpse schilder en meubelmaker Antonius I (ca. 1520/25-ca. 1572) en de oudste broer van de graveurs, prentontwerpers en uitgevers Hieronymus Wierix (1553-1619) en Antonius II Wierix (1555/59-1604).1 Over Johannes’ leertijd is niets bekend, mogelijk werd hij samen met zijn broer Hieronymus opgeleid door een edelsmid.2 In 1572-1573 registreerde Johannes zich samen met zijn broer Hieronymus als meester bij het Antwerpse Sint-Lucasgilde. In 1575 huurde hij een huis in Delft huurde. Ook in 1577-1579 verbleef Johannes Wierix in Delft, waar Michiel van Mierevelt zijn leerling was. Daarna keerde Wierix terug naar Antwerpen, waar hij tussen 1581 en 1594 vermeld wordt. Omstreeks de eeuwwisseling verhuisde de kunstenaar naar Brussel, waar hij vermoedelijk is gestorven.
De gebroeders Wierix, alle drie lutheraan, waren in de eerste plaats ontwerper, graveur en/of uitgever van prenten met een religieuze of devotionele iconografie. Daarnaast brachten zij prenten met andere thema’s op de markt. Meer dan zijn broers was Johannes leverancier van portretprenten.3 Bovendien maakte hij als enige van de drie een groot aantal tekeningen die volledig los staan van zijn prentproductie (zie daarvoor de tekst bij inv. nr. MvS 393). Zo’n twintig daarvan zijn gedetailleerd uitgewerkte portrettekeningen.4
Noten
1 Deze biografie is gebaseerd op de inleiding door Van Ruyven-Zeman in Hollstein dl. LXIX, pp. xiv-xlv en op Van Ruyven-Zeman 2004.
2 Van Ruyven-Zeman 2004, p. 237.
3 Van Ruyven-Zeman in Hollstein vol. LXIX, p. xxiv.
4 Zie daarover Ruyven-Zeman 2002, pp. 399-402.
