Giambologna

De kunstenaar Giambologna, afkomstig uit Frans Vlaanderen, heette oorspronkelijk Jean de Boulogne. In 1555 trok hij naar Florence en nam de naam Giambologna aan, afgeleid van Giovanni de Bologna. Hier groeide hij uit tot de beroemdste Florentijnse beeldhouwer na Michelangelo. Giambologna ontwikkelde een maniëristische beeldhouwstijl, waarin een sculptuur gezien vanuit elke gezichtshoek even dynamisch en aansprekend diende te zijn. Giambologna kreeg grote opdrachten, waaronder de Neptunus-fontein van Bologna, de beeldengroep De Roof van de Sabijnse Maagden in Florence en de ruiterstandbeelden van de Hertogen van Florence. In zijn werkplaats liet hij van deze meesterwerken kleine bronzen replica's in zeer hoge oplages maken. Deze waren zeer populair waren bij verzamelaars en werden door hen over heel Europa verspreid.