'Bij elke overstroming vrees ik voor mijn tekeningen'

Museum Boijmans Van Beuningen heeft vier tekeningen in bezit van de succesvolle Rotterdamse kunstenaar Juul Kraijer (45). ‘Een galerie is een doorgangshuis. Als een museum werk aankoopt, is het voor de “eeuwigheid”.’

Ze is net bezig met het inpakken van werk voor een grote solotentoonstelling in de Vadehra Art Gallery in New Delhi, India. De figuratieve tekeningen van kunstenaar Juul Kraijer zijn een populair exportproduct. Zo reist een enorme, lichte tekening van twee meter hoog binnenkort naar Duitsland voor een groepstentoonstelling over de natuur als tweede huid. Het werk uit 2002 laat een dromerige vrouw zien met een uitwaaierende jurk. Die lijkt bezaaid met stipjes, maar wie goed kijkt - en dichterbij komt -, ziet honderden trekvogels in volle vlucht. ‘Al die vogels tekenen was monnikenwerk, maar ik wist waarvoor ik het deed.’

Voelsprieten

De (titelloze) tekening is in bezit van Museum Boijmans Van Beuningen. Het is een van de vier werken die stadsconservator Wilma Sütö voor het museum aankocht. Ook de andere drie zijn tekeningen. ‘Wilma was er vroeg bij. In 1999 kocht ze al tekeningen van me, uit mijn atelier, via Galerie Akinci die me toen vertegenwoordigde. Twee voor Boijmans, en nog eentje voor zichzelf. Wilma had goede voelsprieten én de juiste contacten bij de galerie, want normaal moet je wachten tot er een tentoonstelling is voordat je iets kunt aankopen.’ Kraijer vindt het een prettig idee dat Boijmans haar werk heeft aangekocht: ‘Voor een kunstenaar is het fantastisch om in je eigen stad met je werk in een museum vertegenwoordigd te zijn. Een galerie is een doorgangshaven. Als je werk wordt aangekocht door een museum is het voor de “eeuwigheid”. Dan weet je zeker dat het goed wordt bewaard. Een museum als Boijmans trekt bovendien een ander publiek, breder, en internationaler.’

Deskundig

Hoe gerust de kunstenaar ook is op het deskundige beheer van haar werk door Boijmans, de ontwikkelingen rondom de huisvesting van het museum volgt ze gespannen. ‘Elke keer als er wateroverlast is, denk ik wel “oh jee, mijn tekeningen!” Nee, dan ga ik directeur Sjarel Ex niet bellen, die heeft wel wat anders aan zijn hoofd. Maar het baart me wel zorgen, zeker de laatste keer in juni 2016, toen het water echt door de raampjes spoot.’ De komst van het Collectiegebouw zal soelaas bieden. ‘Al zijn mijn tekeningen wel lichtgevoelig, ik ben benieuwd hoe dat zal samengaan met de beoogde transparantie.’ Kraijer, die ondanks haar internationale exposities nog ‘gewoon’ haar atelier heeft op tien minuten lopen van Rotterdam Centraal, heeft de plannen om de gemeentelijke aankoopsubsidie voor kunst en design uit de stad te schrappen met gemengde gevoelens gevolgd: ‘Niet elke kunstenaar kan in een museum vertegenwoordigd zijn, maar een museum zou toch van de meest interessante kunstenaars uit de stad waarin hij zich bevindt moeten kunnen kopen. Dat kan bijvoorbeeld via een stadsconservator, die een vinger aan de pols houdt, in een vroeg stadium doen, als de werken nog niet duur zijn.’

Prettig

Kraijer is veel in Museum Boijmans Van Beuningen te vinden. ‘Het leuke van Boijmans is dat ze kunstenaars ook uitnodigen voor diners en openingen. Het organiseren van netwerkborrels is niet een eerste taak van het museum, maar het is een prettige decor om elkaar in te ontmoeten.’ Niet dat de kunstenaar wacht op speciale evenementen voordat ze naar Boijmans komt. ‘Ik kom geregeld even langs, gewoon met mijn Museumjaarkaart. Het is altijd prettig rustig in de zalen waar ik het meest kom, de Middeleeuwse houten sculpturen zijn mijn favorieten. We krijgen nogal eens bezoek uit het buitenland en dat sturen we ook altijd naar Boijmans. Daar is gewoon ontzettend veel moois te zien.’