Francis Bacon begon zijn carrière als ontwerper van meubels en tapijten. In de jaren 30 begon hij zijn vrije werk te exposeren in verschillende galeries in Londen, maar later vernietigde hij veel van dit vroege werk. Pas na de Tweede Wereldoorlog exposeerde Bacon weer in galeries.
Het onderwerp in zijn schilderijen is de mens. Vaak zijn deze mensbeelden anatomisch verwrongen en in uitgewiste vormen weergegeven. Sterk vereenzaamde en gekwelde figuren bevinden zich geïsoleerd en in zichzelf gesloten binnen een goed gedefinieerde ruimte. Deze ruimte creëert Bacon door omlijstingen rond de figuren aan te brengen die tegelijkertijd fungeren als een gesloten kooi. Vanaf 1950 maakte Bacon een aantal reeksen schilderijen met de paus en de kardinaal als onderwerp, in een stijl die verwantschap toont met de traditionele portretkunst van Velásquez, de late Rembrandt en Van Gogh.
Francis Bacon
Dublin 1909 - Madrid 1992