Tijdens zijn studie aan het Koninklijk Conservatorium in zijn geboortestad ontdekt Christiansen muziek als een vorm van architectuur. Muziek maken is iets in de ruimte bouwen en het vervolgens weer afbreken. Hij sluit zich aan bij DUT, een vereniging van jonge componisten waar hij Nam June Paik ontmoet, en ook bij EKs-skolen, een radicaal platform voor kunstenaars van verschillende disciplines. In de loop van de jaren zestig keert hij zich expliciet tegen de modernistische seriële muziek van beroemdheden als Karlheinz Stockhausen en Pierre Boulez. Christiansen ontmoet Beuys in 1964 en componeert experimentele ‘soundscapes’ bij meerdere acties.
Henning Christiansen
Kopenhagen 1932 - Næstved 2008
