Space Object

In 2002, vijf jaar na zijn afstuderen aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam, was het werk van Dwight Marica te zien in de solotentoonstelling Draadloos in Museum Boijmans Van Beuningen. In deze expositie, georganiseerd door Stadsconservator Wilma Sütö, werden enkele zogenaamde 'Space objects' getoond, waaronder het kunstwerk dat hier is afgebeeld. De verschillende objecten uit deze serie hebben een televisietoestel of een computermonitor als basis. Door de monitor met het beeldscherm naar vloer of wand te keren en de oorspronkelijke achterzijde te versieren met communicatiedraden, lampen en/of was, ontstaan vreemdsoortige sculpturen met een hoog space age-gehalte. De kunstenaar lijkt met de vlakken van gekleurde kabels het testbeeld van de televisie na te bootsen. Tegelijkertijd doet het object denken aan niet-westerse, rituele voorwerpen.

Marica gebruikt veelvuldig communicatiedraden in zijn sculpturen, zoals in zijn amorfe, langwerpige sculpturen uit de serie '2099' die in dezelfde periode als de monitoren tot stand zijn gekomen. Eén exemplaar bevindt zich in de collectie van het museum. Deze sculpturen bestaan uit vormen van piepschuim die volledig omwikkeld zijn met gekleurde kabels. De veelkleurige objecten zouden volgens Marica, Rotterdammer met Surinaamse ouders, verwijzen naar de multiculturele samenleving en zijn wens tot onderlinge communicatie verbeelden. Daarnaast wordt Marica’s fascinatie voor (de werking van) apparaten weerspiegeld in zijn materiaalgebruik. Als afstudeerproject aan de kunstacademie maakte hij samen met kunstenaar Ramses de Haas het werk 'Space' (1997), waarbij hij een ruimte vulde met elektronica, gecombineerd met licht, hangende kabels, animaties en geluiden. Marica verbeeldde zichzelf als pop, volledig opgebouwd uit communicatiekabels.