Pauzefilm

Tijdens de voorbereiding van Elixir, de overzichtstentoonstelling van Pipilotti Rist, krijgen we het idee om in het kader van het H+F Mecenaat dat opdrachten en interventies mogelijk maakt, een permanent werk van Rist in het museum te realiseren. Het hoge en brede trappenhuis naar de Bodon-zalen, dat na de uitbreiding van het museum in 2003 in onbruik is geraakt, lijkt dé plek om iets bijzonders mee te doen. Projecteren op het plafond en samen ergens comfortabel liggen om naar die projectie kijken, wordt het basisidee. Rist tekent twee varianten. De eerste ziet eruit als een grote fuik die aan vele draden zwevend in de ruimte hangt. Het tweede ontwerp, dat uiteindelijk wordt gekozen, dekt de hele ruimte af met een groot blauw net, drie meter onder het plafond. Na een openingsbeeld, dat bij de fontein in de Westersingel is opgenomen, wordt in de installatie steeds een videowerk van Pipilotti Rist getoond, plus vijf werken uit de film- en videocollectie van het museum. Op een display met knoppen staat het programma, waaruit de bezoeker een keuze kan maken. Rist schenkt het museum al haar single channel videowerken tot op heden om steeds nieuwe keuzes uit haar oeuvre te kunnen maken. Uit de collectie van het museum zijn tot nu toe tien video’s gekozen.