
Directeur Sjarel Ex Foto: Aad Hoogendoorn
Zonder tijdslot kun je het depot niet bezoeken
Ontdek het depot eenmalig of vaker als een privilege- of vriendenpashouder
Wil jij ook meer Boijmans beleven of geef je een Vriendschap cadeau? Word dan Vriend en word uitgenodigd voor de jaarlijkse Museumpark Vriendendag. Zien we jou of jouw vriend snel in het depot?
Als directeur Sjarel Ex maar tien kunstwerken uit de collectie mee zou mogen nemen naar een - klimatologisch perfect beheerd - onbewoond eiland, welke zouden dat dan zijn?
Sjarel Ex is in juni 2004 benoemd tot directeur van Museum Boijmans Van Beuningen en is sindsdien eindverantwoordelijk voor het artistieke en zakelijke beleid van dit museum. Bekijk zijn selectie hieronder.
Directeur Sjarel Ex Foto: Aad Hoogendoorn
"Een paneeltje uit de tijd dat de verering van de maagd Maria zijn hoogtepunt bereikte. Maria lijkt weergegeven in een ei; haar omgeving wordt ingenomen door muziekinstrumenten en de engelen die daarop spelen. Het werkje is prettig absurd. Let ook op de salamanders aan haar voeten. Ging dit geïnspireerde schilderij van de Haarlemse schilder Geertgen tot St Jans, gedateerd op 1492, misschien vooraf aan het werk van Jheronimus Bosch?"
"Nog iets ouder dan die van Geertgen is deze Maria-fantasie van Matthias Grünewald. De tekening is lieflijk precies en tegelijk zo mysterieus. Heel merkwaardig is het gebruik van de kleur geel: is het de maan of een religieuze lichtbron? Grünewald was een geestverwant van Jheronimus Bosch. Tip: bezoek in museum Unterlinden in Colmar zijn Isenheimer Altaar. Grünewalds monsters zijn ongeëvenaard."
"Het museum bezit met 29 werken - waaronder al zijn foto’s en films en ook de proefstroken en try-outs van die filmwerken - een unieke collectie van deze jong verdwenen kunstenaar. Het is een kroonjuweel van de collectie moderne kunst van Museum Boijmans Van Beuningen.
Het originele, dat wil zeggen: door de kunstenaar zelf geautoriseerde werk, ooit door zijn vrienden bij het museum ondergebracht, omdat diens weduwe nieuwe werken creëerde en edities vergrootte, wordt door het museum sinds 1992 compleet bewaard en geconserveerd. In 2006 publiceerde het museum een catalogue raisonné van zijn oeuvre. De negatieven zijn onlangs op verzoek van de weduwe overgedragen aan het Stedelijk Museum, maar Museum Boijmans Van Beuningen behoudt het recht de werken te tonen en in bruikleen te geven. Het is een van de meest aangevraagde kunstenaars van de Rotterdamse collectie."
"Een fascinerend gegeven in een kunstwerk is hoe het ruimte creëert. Is er een voorgrond, een achtergrond? Is het binnen of buiten? Volgt de kunstenaar de wetten van het perspectief? Gabriël Metsu creëert ergens in de 17de eeuw in een stad in de Nederlanden dit fraaie tafereel. Kale planken - er is geveegd - en een virginaal van een beroemde instrumentmaker wordt bespeeld. Klanken dwalen via het raam over straat. Lucht en licht zijn zwanger van verwachting."
"Het concept van de pindakaasvloer is sterk, helder en voor menigeen ook verpletterend. Ik maakte er kennis mee in het Centraal Museum in Utrecht toen deze in het overzicht van Wim T. Schippers voor het eerst sinds 1962 weer werd uitgevoerd. In 2010 kocht Boijmans het idee en even leek het land te klein voor een vloer van deze omvang en substantie. Ideeën van Wim T. Schippers zijn altijd groot en klein. Uniek aan dit idee is dat het smaakt en ruikt naar pindakaas."
"In de architectuur van Piranesi, die leefde in de 18de eeuw, is alles mogelijk - op papier althans - want aan bouwen kwam deze architect nauwelijks toe. In het prentenkabinet van het museum bevinden zich zijn ‘Carceri’ - dat betekent kerkers: een prachtige serie etsen met voorstellingen die even onheilspellend als fascinerend zijn en tot in onze tijd inspiratie bieden aan architecten, filmmakers en kunstenaars."
"Op zich heb ik niet veel met kikkers, maar deze giga-pad van Hella Jongerius stal mijn hart. Zoals hij - oversized als hij is - op het tafelblad klautert. Min of meer uit hetzelfde hout gesneden is, zijn poot nog op de grond, en dan die half grijze kleur. Prettig onwerkelijk en toch behaaglijk, deze huisvriend. Op weg naar een onbewaakte salade of een bordje pap, en misschien ook wel toe aan een verse krant."
'Dit surreële landschap uit 1928 van Yves Tanguy is een van mijn favoriete schilderijen in de collectie surrealisten. Tanguy werkt aan de abstracte zijde van het surreële spectrum. Je kijkt naar een landschap maar de voorstelling zit vol onherkenbare objecten die met een scala aan schildertechnieken zijn ontstaan. Maar weinig schilderijen zijn zo donker als deze nacht.'
"Als je ooit aan de waterkant eendjes of visjes hebt gevoerd, ken je de spiegeling van licht op water.
Olafur Eliasson raakt erdoor gefascineerd en maakt in de grote Bodonzaal van het museum een tentoonstelling met drie bassins. Het water wordt mechanisch in beweging gebracht terwijl het wordt aangelicht door lampen ter sterkte van een zoeklicht. De weerkaatsing van dat licht via het water op de museumwanden creëert een onvergetelijke ervaring.
Mecenas Han Nefkens koopt in 2005 de hele installatie en schenkt die aan het museum."
'Konstantin Grcic maakt prachtig meubilair en andere gebruiksvoorwerpen voor zowel de publieke- als de particuliere ruimte. Zijn ontwerpprocessen zijn computergestuurd en innovatief, ergonomisch van een hoog niveau en gericht op massaproductie. Dus beschikbaar voor een grote hoeveelheid mensen en te koop tegen een lage prijs. Deze stoere stoel zie je tegenwoordig overal op de wereld in de publieke ruimte staan. Het museum koopt voor zijn industriële vormgevingscollectie in 2006 dit exemplaar.'