Peinture-poème (Musique, Seine, Michel, Bataille et moi)

Het museum verzamelt al sinds de jaren 70 surrealistische kunst. De collectie bevat hoogtepunten van onder meer Salvador Dalí, Marcel Duchamp, Man Ray, Francis Picabia, René Magritte, Unica Zurn en Leonora Carringten. Deze collectie mag uniek genoemd worden en kwam tot stand door steun van vele fondsen, donateurs en bijdragen van overheden. Maar altijd ontbrak het aan een belangrijk schilderij van Miró. Hij werd door grondlegger van het Surrealisme, André Breton, ook wel de 'de grootste surrealist van ons allemaal' genoemd.  

Peinture-poème (Musique, Seine, Michel, Bataille et moi) is een van de laatste zogeheten droomschilderijen, een groep werken die Miró maakte tussen 1924 en 1927 en waarmee hij aan het begin van zijn carrière al liet zien dat de werkelijkheid voor hem groter was dan wat daar gewoonlijk onder wordt verstaan.  In de loop van de tijd hebben surrealistische kunstenaars verschillende methoden en technieken ontwikkeld om bij het maken van hun werk het rationeel denken uit te schakelen, van spelletjes tot het gebruik van alcohol en drugs, van toevallig gevonden beelden of structuren tot trance, hypnose en – zoals Miró zelf aangaf – uithongering. Deze nieuwe aanwinst is een treffend voorbeeld van dergelijke surrealistische ideeën en technieken.

Peinture-poème (Musique, Seine, Michel, Bataille et moi) (1927) van Joan Miró kon worden verworven dankzij de steun van: Vereniging Rembrandt (mede dankzij haar Nationaal Fonds Kunstbezit, haar Dura Kunstfonds, haar Innorosa Fonds, haar Themafonds Moderne Kunst en de jaarlijkse bijdrage van het Prins Bernhard Cultuurfonds), Museaal Aankoopfonds, Mondriaan Fonds, Stichting Museum Boijmans Van Beuningen, VriendenLoterij, Stichting Bevordering van Volkskracht, G.Ph. Verhagen-Stichting, Kring van Eyck, Boijmans Business Club en Boijmans Corporate Members, Stichting Elise Mathilde Fonds, Erasmusstichting en diverse particulieren.